این اختلال تا حدودی حالت ژنتیکی دارد و در خانواده فرد مبتلا موارد دیگری از ابتلا به این بیماری یا سایر بیماری های روانی وجود دارد و زمان شروع آن

معمولا در دوران نوجوانی است و همزمان با افزایش سن بیماری توسعه پیدا کرده و در بزرگسالی علائم بیماری به اوج می رسد.
در اثر پیشرفت بیماری و عدم درمان آن، فرد دچار جنون ادواری و رفتارهای پرخاشگرانه، گیجی، بی قراری، خواب کم، خشم های ناگهانی، احساس غم و

اندوه دائمی، نوسانات خلقی و افسردگی حاد می شود که می تواند سبب تمایل وی به خود کشی و پایان دادن به زندگی شود.
نوجوانان مبتلا به این اختلال معمولاً مشکلات دیگری از جمله افسردگی، جنون، بیش فعالی، اضطراب و تمایل به مصرف مواد مخدر و استعمال سیگار را نیز دارند.
کارشناسان با بررسی  افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دریافتند بیش از ۶۰ درصد از آنها دچار سوء مصرف مواد مخدر و استفاده از سیگار هستند که این

باعث کند و بی اثر شدن روند درمانی در آنها می شود.
فرد مبتلا به این بیماری دچار نوسانات خلقی شدید است و دریک لحظه از حالت شاد و خوشحال به حالت ناراحت و عصبی تغییر می کند به همین علت نام این
بیماری اختلال دو قطبی است، زیرا فرد به طور ناگهانی ۱۸۰ درجه تغییر در رفتار خود می دهد، تغییرات در خواب و بی خوابی های چند روزه یکی دیگر از علائم

این بیماری است.

علائم بیماری در حالت شیدایی :
خوشحالی بیش از حد، امیدواری و هیجان بی حد و حصر
تحریک پذیر بودن، عصبانیت و داشتن رفتارهای خصمانه
بی قراری
تند و بلا انقطاع حرف زدن
افزایش انر‍‍ژی و بی نیازی به استراحت
بالا رفتن توان عاطفی و احساسات عاشقانه به نحوی خطرناک
مصرف مواد مخدر

علائم در فاز حالت غمگین و ناراحتی :
غمگین بودن برای روزهای طولانی
از دست دادن انر‍ژی
احساس ناامیدی و بی ارزشی، ضعف اعتماد به نفس
مشکل برای تمرکز بر کارها
عدم توانایی تصمیم گیری
کج خلقی
نیاز به خواب و ساعت های زیاد را به حالت خواب به سر بردن
تغییرات در اشتها و بی اشتهایی شدید یا در عوض تمایل به خوردن بی حد و حصر که منجربه اضافه وزن شدید می شود
داشتن افکار منفی و تمایل به خودکشی
اقدام به خود کشی

راه های درمان:
برای درمان بیماری فرد حتماً باید تحت نظر متخصص قرار داشته باشد، معمولاً برای درمان این اختلال از سه دسته دارو استفاده می شود: داروهای

تثبیت کننده خلق و خو، داروهای ضد روان پریشی و داروهای ضد افسردگی که می توانند بیماری فرد را کنترل کنند. در برخی مواقع پزشک برای

درمان و کنترل علائم از داروهای استفاده شده برای درمان بیماری صرع نیز استفاده می کند، همچنین داروهای ضد روان پریشی حاوی لیتیوم
می توانند اثرات مفیدی بر روحیه بیمار بگذارند.
توجه:
البته در صورت مصرف بیش از حد دارو امکان مسمومیت و یا اوج گرفتن علائم بیماری وجود دارد و به همین دلیل متخصصان هشدار می دهند

فرد بیمار تنها تحت نظر پزشک از دارو استفاده کند و از کم یا زیاد کردن دوز داروها جداً خودداری کند زیرا می تواند عواقب سنگینی به همراه داشته باشد.
البته در صورتی که  بیماری زودتر تشخیص داده شود روند درمان و پاسخ به داروها سریعتر انجام شده و امید به زندگی سالم و طبیعی در بیمار افزایش می یابد.

مشورت با روانپزشک:

با فرد مبتلا به اختلال دوقطبی چطور رفتار کنیم؟(عاطفه صادقیان روانشناس بالینی)؟

خرید بهترین شلوار های زنانه در انواع مختلف و ... ورود